De huizenjacht

Tweede huis Spanje belastingen

Huis in Calafell

Na een mooie autoreis door afwisselende landschappen, kwamen we op een zaterdagmiddag aan in Comarruga. We zaten in een appartement aan zee, heerlijk. Op dat moment hadden we twee huisbezichtigingen voor die week staan. Helaas was dat niet voor lang omdat net toen we de supermarkt inliepen, een van die afspraken werd afgezegd. De makelaar gaf aan dat ze die dag meerdere geïnteresseerden het huis hadden laten zien en dat hij nu gereserveerd was. Ontzettend balen omdat het huis ons zo ideaal leek, het lag aan de kust in Calafell en had een groot buitengedeelte met een prachtig uitzicht op zee. We hadden ons daar al helemaal zien zitten. Maar kop op, we hadden nog een afspraak staan en berustten ons met het gevoel dat het vast een reden had dat die niet door kon gaan.

De bergen in

Op de zondag gingen we alvast een kijkje nemen bij het huis in Torrelles de Foix. Na
langs wat dorpjes en mooie Cava wijngaarden gereden te hebben, kwamen we in het
berggebied. De wegen werden steeds smaller en de afgronden steeds dieper. De
tegenliggers reden op een flink tempo door de bochten. We zaten niet echt
ontspannen in de auto. De meter in het dashboard gaf ook een steeds lagere
buitentemperatuur aan. Na de spannende autorit kwamen we aan bij een woonwijkje
midden in de bergen. Er stonden een stuk of 50 huizen maar veel meer leek er niet
te zijn. We spotten al snel het huis en besloten een wandelingetje te maken. Het had
een mooi groot grondstuk dat vol stond met amandelbomen. Ondanks dat het
plaatsje wel iets bijzonders had zo midden in de natuur, voelden we alle vier dat dit
hem niet zou worden. De enige bezichtiging die we nog hadden staan, hebben we
toen afgezegd.

De spirit erin houden

Dus daar zaten we dan op zondagavond zonder concrete plannen. Het vroeg
mentaal even wat van ons allemaal, om optimistisch en hoopvol te blijven. Maar ik
stelde me ook wel gerust met de gedachte dat meestal vlak voordat iets heel moois
gebeurt, alles even mis lijkt te gaan.

Fris en fruitig stonden we de volgende dag op. Na eerst even opgeladen te zijn door
de opgaande zon aan de boulevard, gingen we verder met onze zoektocht. Op
Idealista zagen we er twee die misschien wel interessant konden zijn. Een ervan had
ik al gezien maar leek mij toen too good to be true. Gezien de situatie, heb ik die
makelaar toch maar gebeld voor een bezichtiging. Hij gaf meteen aan dat het een
vereiste was dat mijn salaris op een Spaanse rekening werd gestort. Dit in verband
met de Seguro de Impago de Alquiler. Dit is een verzekering voor huiseigenaren
waarbij de huur tijdelijk wordt doorbetaald als de huurder dit niet doet. Ik belde snel
met de salarisverwerkende afdeling van mijn werk en gelukkig bleek dat mogelijk te
zijn. We konden meteen een afspraak voor later op de dag maken.

De drukte van Barcelona in

Het tweede huis was een ware villa en net wat aan de dure kant. Ook lag deze in
Terrassa, een plaats tegen Barcelona aan en verder van de kust. De makelaar
kregen we helaas niet te pakken dus zijn we er maar heen gereden. Dit deden we
ook om in de actiestand te blijven. We hadden onszelf als doel gesteld om binnen
deze week een huis te vinden en terug te rijden met de sleutels. Na een hectische
autorit op de 4 en 5 baans wegen in Barcelona, kwamen we aan bij het kantoor. Het
huis bleek gereserveerd. Nu voelden we allemaal echt wel dat het wat spannend
ging worden. Op de terugweg naar ons appartement heb ik onze afspraak bij het
andere huis nog met een uur kunnen vervroegen. Alles om te voorkomen dat we
weer achter het net zouden vissen.

De eerste bezichtiging

Om 16 uur stonden we bij het verkeerde huis in de juiste straat. Het huisnummer
stond er niet bij op Idealista en ik had blijkbaar niet goed doorgehad dat de makelaar
deze telefonisch aan mij had doorgegeven. Na een paar minuten wachten, zagen we
dat verderop in de straat een vrouw enthousiast naar ons aan het zwaaien was. We
liepen erheen en werden hartelijk ontvangen. Naast de makelaar, waren ook de
eigenaren van het huis er. Toen ze onze kinderen zagen was het meteen goed. In
mijn beste Spaans probeerde ik met hen en de makelaar te praten. Het was echt
heel fijn dat ik al Italiaans kon. Zo konden we tenminste een beetje connectie maken.
Het huis was geweldig, typisch Spaans, wit met bogen, overal sierlijke tegels, een
sinaasappel- en een citroenboom in de voortuin, een grote buitenkeuken en zelfs een
zwembad. Het lag ook nog eens ideaal in een rustige woonwijk, met een groter
stadje in de buurt, vlakbij zee en omringd door landbouwgrond met mooie grote
bomen. Dit was nog meer dan we hadden durven wensen.
We gaven meteen aan dat we het huis graag wilden huren. En we leken
goedgekeurd door de eigenaren. Fantastisch!

Op kantoor bij de makelaar

We reden meteen door naar hun kantoor in Torredembarra om het papierwerk te
regelen. Ik had mijn jaaropgave en de laatste drie loonstrookjes vertaald naar het
Spaans. Dit was belangrijk omdat je veel huizen alleen kan huren als je minimaal 2,5
of 3 keer het huurbedrag per maand verdient. We hadden ook een bewijs mee dat
we de aanvraag voor het NIE nummer hadden lopen. Dat vonden ze al heel wat. Ze
gingen daar niet eens vanuit. Dat vonden we wel verrassend omdat we op
verschillende plekken online hadden gelezen dat je echt eerst een NIE nummer
nodig hebt voordat je met makelaars afspreekt. Weer iets dat toch makkelijker
uitpakt. Met onze gegevens gingen ze de bankgarantie check doen en we maakten
een afspraak om op donderdag terug te komen voor de sleuteloverdracht.

Antonine Moonen maakt begin 2024, samen met haar man, haar kinderen van 6 en 8, en hond Rocky, haar droom waar. Dan verhuizen ze van Duitsland naar Catalonië.

Klik hier voor de andere artikelen in haar serie.

Jouw ervaringen kunnen voor een ander verrijkend zijn!

Wil jij ook graag jouw reisverhalen of je ervaringen met emigreren naar Spanje delen, dan kan dat op yourcatalancontact.com. Dit kan een kort verhaaltje zijn, of een lang stuk in meerdere delen.

Schrijf ons een mail op info@yourcatalancontact.com of benader ons via ons contactformulier. Je verhaal hoeft zich niet te beperken tot Catalonië, en kan over heel Spanje gaan.

Meningen en zienswijzen uitgedrukt in bovenstaande tekst komen geheel voor rekening van de auteur, en hoeven niet overeen te komen met de zienswijzen of posities van yourcatalancontact.com of Asesoría De Bruyn y Rinsema, S.L.